ze szkoły wysypał się tłum uczniów — шко́льники гурьбо́й вы́сыпали из шко́лы
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wysypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wysypywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysypywać się – wysypać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypadać z wnętrza czegoś, być wysypywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cukier wysypał się z torebki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wybiegać skądś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysypać — dk IX, wysypaćpię, wysypaćpiesz, wysypaćsyp, wysypaćał, wysypaćany wysypywać ndk VIIIa, wysypaćpuję, wysypaćpujesz, wysypaćpuj, wysypaćywał, wysypaćywany 1. «sypiąc usunąć coś z wnętrza czegoś; sypiąc umieścić coś gdzieś, w czymś» Wysypać piasek… … Słownik języka polskiego
powysypywać — dk VIIIa, powysypywaćpuję, powysypywaćpujesz, powysypywaćpuj, powysypywaćywał, powysypywaćywany 1. «wysypać wiele czegoś; wysypać, rozsypać w wielu miejscach, z wielu worków, naczyń itp.» Powysypywać cukierki z torby. Powysypywać piasek z butów.… … Słownik języka polskiego
wykruszyć — dk VIb, wykruszyćszę, wykruszyćszysz, wykruszyćkrusz, wykruszyćszył, wykruszyćszony wykruszać ndk I, wykruszyćam, wykruszyćasz, wykruszyćają, wykruszyćaj, wykruszyćał, wykruszyćany 1. «wydobyć coś krusząc osłonę, okrywę» Wykruszyć ziarno z kłosa … Słownik języka polskiego
rozsiać — dk Xb, rozsiaćsieję, rozsiaćsiejesz, rozsiaćsiej, rozsiaćsiał, rozsiaćsiali a. rozsiaćsieli, rozsiaćsiany rozsiewać ndk I, rozsiaćam, rozsiaćasz, rozsiaćają, rozsiaćaj, rozsiaćał, rozsiaćany 1. «siejąc rozrzucić, rozsypać nawozy sztuczne, także… … Słownik języka polskiego
usypać — dk IX, usypaćpię, usypaćpiesz, usyp, usypaćał, usypaćany usypywać ndk VIIIa, usypaćpuję, usypaćpujesz, usypaćpuj, usypaćywał, usypaćywany 1. «sypiąc coś utworzyć wzniesienie, kopiec» Usypać groblę, wał, szaniec. 2. «sypiąc ująć, odjąć z czegoś;… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
popiół — m IV, D. popiółpiołu, Ms. popiółpiele; lm M. popiółpioły 1. «pozostałość (w postaci szarego proszku) po spaleniu substancji pochodzenia organicznego, zwykle drzewa, węgla» Miałki, gruby, szary popiół. Wybierać popiół z pieca. Wygrzebywać z… … Słownik języka polskiego
wytrząsnąć — dk Va, wytrząsnąćnę, wytrząsnąćtrząśniesz, wytrząsnąćtrząśnij, wytrząsnąćnął, wytrząsnąćnęła, wytrząsnąćnęli, wytrząsnąćtrząśnięty, wytrząsnąćnąwszy rzad. wytrząść dk XI, wytrząsnąćtrzęsę, wytrząsnąćtrzęsiesz, wytrząsnąćtrząś a. wytrząsnąćtrzęś,… … Słownik języka polskiego
piasek — m III, D. piaseksku, N. piasekskiem; lm M. piasekski 1. «luźna skała osadowa złożona z drobnych ziaren, przeważnie kwarcu, często z domieszką skaleni i innych minerałów» Piasek drobny, gruby, drobnoziarnisty, gruboziarnisty. Piaski wydmowe,… … Słownik języka polskiego
